فضیلت حضرت علی(ع) (آیه علم الکتاب)
وَیقُولُ الَّذِینَ كَفَرُوا لَسْتَ مُرْسَلًا قُلْ كَفَى بِاللهِ شَهِیدًا بَینِی وَبَینَكُمْ وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ (۴۳)
کافران میگویند: تو فرستاده [خدا] نیستی. بگو: کافی است که خدا [با آیات حکیمانه قرآنش] و کسی [چون امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب(ع)] که دانش کتاب نزد اوست، میان من و شما [نسبت به پیامبریام] گواه باشند. (رعد، ۴۳)
در این آیه، دو شاهد بر حقانیت نبوت پیامبر اکرم(ص) ذکر میشود: ۱ـ خداوند و آیات قرآن که معجزهی آن حضرت میباشد. ۲ـ فردی که دانش کتاب در اختیار او باشد. این فرد در روایات، امیر مؤمنان علی(ع) معرفی شده است. شگفت آنکه، در آیهی ۴۰ سورهی نمل، حکایت اعجابانگیزی از یکی از یاران سلیمان ذکر شده است که تحت ملکهی سبأ را در چشم بههمزدنی نزد سلیمان آورد. قرآن از آن فرد به عنوان «الّذی عِندَه عِلمُ مِنَ الکِتابِ؛ کسی که بخشی از علم کتاب در اختیارش بود» یاد میکند. از این مطلب، عظمت و گستردگی دانش امیر مؤمنان(ع) فهمیده میشود که تمام علم کتاب را در اختیار دارد.
امام باقر(ع) ـ در تبیین مراد از «مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتابِ»: «إِیَّانَا عَنَی وَ عَلِیٌّ أَوَّلُنَا وَ أَفْضَلْنَا وَ خَیْرُنَا بَعْدَ النَّبِیِّ(ص)؛ مقصود، ما [اهل بیت(ع)] هستیم و علیبن أبیطالب(ع) اولین و برترین ما پس از رسول خداست.» کافی: ج۱ ص۲۲۹ ح۶.
نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت